Groot slem
‘Le Valet-Maître’ van Paul Armont en Leopold Marchand
De Schakel

Wanneer men denkt, dat men verstand van bridge moet hebben om deze klucht te ‘begrijpen’, dan heeft men het mis. Er komt veel over bridge in voor, maar dat is niet essentieel Hoofdpersoon is de huisknecht Gustave Lorillon, die zich ontpopt als de meester der beoefenaars van het edele spel; hij wordt zijns ondanks omhoog gestuwd, dank zij een bezoek aan den salon van een avonturierster; hij tuimelt weer omlaag, maar hij komt toch weer naar boven en vindt Yucca, de avonturierster, ‘voor het leven’.

Zooiets luistert naar den naam van klucht. Het idee is dol vermakelijk, de eerste bedrijven zijn werkelijk heel vermakelijk, langzamerhand struikelen de dolvermakelijkheden zoozeer over elkaar heen, dat men de kluts kwijt raakt en niet meer precies begrijpt, waarvoor de actie daar op de planken precies aan den gang is. Men kent die kluchten, waarin de schrijver (of de schrijvers, want vaak zijn zij met hun tweeën) steeds maar doorgaat (gaan). Het blijft overigens steeds dolvermakelijk. De huisknecht wordt langzamerhand even legendarisch als de diplomaat, bij wien hij dient, en wiens gebruikelijke corruptheid aanleiding is tot ontzaglijk veel grappen op zijn eerbaar beroep en internationale conferenties.

Maandag a.s. krijgen wij ‘Le Valet-Maitre’ in de origineele Fransche opvoering te zien, maar de Nederlandsche vertaling, ten tooneele gebracht door ‘De Schakel’, geeft al vast alle aanleiding tot hevig vermaak. Constant van Kerckhoven als de geniale huisknecht-bridgespeler en Louis Gimberg als zijn minder geniale superieur, wedijveren met elkaar in blijspeleffecten, en men weet dat het hun is toevertrouwd de zaal aan het lachen te krijgen. Tilly Lus is bruin, wild en exotisch als de avontuurlijke Yucca, Mien van Kerckhoven, echtgenoote van den diplomaat, loert met gemoedelijke Argusoogen op dien tot ontrouw geneigden man. Verder betreden talrijke minder belangrijke personages de planken, maar zij hebben niet zooveel belang, dat wij hen afzonderlijk zouden behoeven te memoreeren De een doet het beter dan de ander, maar iedereen doet zijn best.

Het succes van een dergelijke klucht is natuurlijk verzekerd.

M.t.B.