Ballet Trudi Schoop
‘Fridolin’ en ‘Die Blonde Marie’

Het gezelschap van Trudi Schoop bestaat vijf jaar; men herinnert zich dus nog levendig haar entree in Nederland, terwijl zij inmiddels reeds beslag heeft gelegd op een vast publiek, dat haar evoluties met aandacht volgt. Een stampvolle schouwburg heeft haar ook gisteren weer luide toegejuicht.

Nieuws hebben wij ditmaal niet te zien gekregen. ‘Fridolin’ en ‘Die Blonde Marie’ zijn bekend genoeg en wij zullen er dus niet meer op terugkomen. Wanneer men deze ‘danscomedies’ vaker ziet, blijken zij compositorisch wel eens wat onevenredig van qualiteit, en zwak van bouw; de opzet van ‘Fridolin’ (geïnspireerd op Chaplin) is beter dan het verloop van de intrige; in ‘Die Blonde Marie’ kon b.v. de scène bij den coiffeur gerust bekort worden of vervallen. Ik heb vroeger echter al eens betoogd, dat men het met de ‘ideeën’ van deze kunst tusschen pantomime en dans liever niet al te nauw moet nemen; als divertissement zijn zij het best op hun plaats, en wat er aan moraal overschiet kan men dan rustig op den koop toe nemen. Er is in de caricatuur van den burger, in alle dimensies, die Trudi Schoop vooral ligt, trouwens zooveel voortreffelijke humor, dat de ‘gedachtengang’ wel een schakel kan missen of te veel hebben.

Wij zien nu maar weer uit naar een nieuwe editie van deze vindingrijke danseres.

M.t.B.