Nieuwe uitgaven

Bruno Clasius, roman van een verregend leven door Frans v. Oldenburg Ermke. (Teulings' Uitg. Mij., 's-Hertogenbosch z.j.)

Deze, waarschijnlijk wel autobiografische roman is gedeeltelijk een niet onvermakelijke charge op de journalistiek van een provinciaal blad, waarin de held van de historie, Bruno Clasius, verzeild raakt. Ik geloof echter, dat de auteur veel meer heeft willen geven dan alleen een charge; er komt zoo nu en dan iets verbitterds in zijn toon, die daarop wijst. Maar het noodlot heeft voorlopig van Frans van Oldenburg Ermke nog geen satyrisch schrijver van grooter allure gemaakt. Hij beschikt over een flinke dosis waarnemingsvermogen en over een vaak zeer geforceerde geestigheid, die een enkele maal raak is en dan weer vijf maal er naast. Zoo is zijn boek, alles bij elkaar genomen, volkomen journalistiek gebleven, ook waar het de journalistiek wil ‘aanklagen’. Het wordt daardoor onaannemelijk, dat het leven van Bruno Clasius alleen door deze ervaringen ‘verregend’ is: de schrijver bederft het zelf, door zich telkens te overschreeuwen, telkens te geestig en te cynisch te willen zijn. Dat uitblijven van den beoogden indruk is dus geen gevolg van de door Oldenburg Ermke meegedeelde feiten (want die zouden volstaan om een leven te laten ‘verregenen’), maar van den toon, die al te vaak gewild en blikkerig aandoet. Als men zich werkelijk ‘verregend’ weet, laat men van dat soort krampachtige bijgeluiden wel af.

Frans van Oldenburg Ermke schrijft een vlotten stijl. Iets minder vlotheid zou wellicht zijn aandeelen doen stijgen en zijn ‘verregendheid’ geloofwaardiger maken.

M.t.B.