Meneer Schlögl
Blijspel van Alexander Farago
Gezelschap Saalborn

Wie is meneer Schlögl? Meneer Schlögl is zonder twijfel de wenschdroom van een bankbediende, die vijf en twintig jaar klein gehouden is door ‘de heeren’, die vijf en twintig jaar een gering salaris heeft opgestreken en zijn gezicht heeft uitgestreken tegenover meneer den directeur; die nu eindelijk, door een truc van z.g. verduistering van gelden macht krijgt over zijn superieuren en wraak neemt (of gerechtigheid laat gelden, als men liever wil) door alles te zeggen wat hij in die vijf en twintig jaren van eerlijk zwijgen heeft opgekropt, juist op het moment, dat ‘de heeren’ hem willen ontslaan. Maar toch is meneer Schlögl geen gemeene kerel; neen, zijn wraakoefening komt ten bate van de collega's, die ook kort gehouden zijn en ook hun mond gehouden hebben; allen krijgen, dank zij zijn initiatief, opslag van ‘de heeren’, en deze brave, edele, rechtvaardige werk- en wraaknemer trouwt na lange jaren wachtens met zijn reeds bejaarde verloofde, de correspondente Melanie Klimesch. Meneer Schlögl tast geen maatschappelijke grondvesten aan, hij heeft genoeg plezier aan zijn revanche, zijn éénen Dag der Wrake, waarbij ook een glaasje champagne geschonken wordt, après tout....

Zulk een heerlijk stuk van lach en traan speelt Louis Saalborn met een enorme smeuigheid en 'n gulheid van improvisatie, die de zaal telkenmale in extase brengen. Zijn gezelschap is, afgezien van Julia Cuypers (Melanie), Carla de Raet (de stenotypiste Gretl), Ferd. Sterneberg (meneer de directeur), niet zoo ver boven het dilettantisme uit, maar het gaat alles toch van een leien dakje, in een stevig tempo, en met open doekjes. Want meneer Schlögl weet wat men in de zaal graag hoort, en hij weet het over het voetlicht te krijgen ook!

Met meneer Schlögl, den trouwen en toch zoo handigen kassier, die vijf en twintig jaar in gerechtigheid zweeg om één dag in gerechtigheid te spreken, beleeft men een avond van ouderwetsch tooneel.

M.t.B.